منتظران ظهور
دو شنبه 17 تير 1392برچسب:, :: 3:46 :: نويسنده : علی بامری
بسم رب الشهداءوالصدیقین قرآن، آخرین کتاب آسمانی است که تمام قوانین هدایت و سعادت انسانها را دربردارد. قرآن سفرهی گسترده و غذای آسمانی و گنجینهی حقایق و اسرار الهی است. قرآن بهار دلهای خزانزده و مایهی طراوت اندیشههای افسرده و راکد است. قرآن شفای دلها و ریسمان الهی است و هر کس به آن چنگ زند نجات یابد و هر کس آن را رها کند هلاک گردد، از این رو رسول خدا(ص)، بسیار به قرآن اهتمام میورزید و خلق و خویش تجلّی معارف قرآن بود. ائمهی طاهرین(ع) نیز علاوه بر اینکه خود به قرآن عنایت بسیار داشتند فرزندان خود را با قرائت، حفظ و آموزش قرآن و عمل به آن، تشویق و توصیه میکردند و آموزش قرآن را یکی از حقوق مسلّم فرزند بر گردن والدین میدانستند[1]. آموزش این کتاب آسمانی، از حقوق مسلم فرزندان است که پدران و مادران باید از عهدهی آن برآیند و آنان را با قرآن آشنا سازند. رسول خدا(ص) میفرماید: «حَقّ الوَلَدِ عَلَی والِدِهِ أن یُحِْنَ إسمَهُ... و یُعَلِّمهُ الکتاب»[2]: «حق فرزند بر پدر آن است که به او قرآن بیاموزد». امام صادق(ع) میفرماید: «عَلِّمُوا أولادکُمْ یس فبإنَّهَا رَیْحانَةُ الْقُرآن»: «به فرزندانتان سورهی یس را بیاموزید که او گل باغ قرآن است»[3]. پیامبر(ص) فرمود: «حقّ الوَلَدِ عَلَی والدِهِ إذا کانَ... أنْثی... یُعَلِّمها سورَةَ النور»: «حق فرزند بر پدر آن است که اگر دختر باشد سورهی نور را به او تعلیم دهد»[4].[1]. حرانی ابن شعبه، تحف العقول، ص194. [2]. متقی هندی، کنزالعمال، ج12، ص417. [3]. شیخ صدوق، علی بن بابویه، امالی، ج2، ص290. [4]. عاملی حر، ج15، ص199. نظرات شما عزیزان:
آخرین مطالب پيوندها تبادل لینک هوشمند نويسندگان
|
||||||||||||||||
|